ข้อกำหนดทางเทคนิคสำหรับท่อเหล็กชุบสังกะสีแบบจุ่มร้อน

ชุบสังกะสีแบบจุ่มร้อนคือการดองท่อเหล็กก่อน。เพื่อขจัดเหล็กออกไซด์บนพื้นผิวของท่อเหล็ก,หลังจากการดอง,ทำความสะอาดในถังแอมโมเนียมคลอไรด์หรือซิงค์คลอไรด์ในน้ำหรือสารละลายแอมโมเนียมคลอไรด์และซิงค์คลอไรด์ผสมน้ำ,แล้วส่งไปที่ในถังชุบแบบจุ่มร้อนการชุบกัลวาไนซ์แบบจุ่มร้อนมีข้อดีคือการเคลือบสม่ำเสมอ,ยึดเกาะได้ดี,อายุการใช้งานยาวนานและแข็งแรงการกร่อนความต้านทาน.

1. ตราสินค้าและองค์ประกอบทางเคมี

เกรดและองค์ประกอบทางเคมีของเหล็กสำหรับท่อเหล็กอาบสังกะสีควรเป็นไปตามเกรดและองค์ประกอบทางเคมีของเหล็กสำหรับท่อสีดำตามที่ระบุใน gb3092。

2. วิธีการผลิต

กรรมวิธีการผลิตท่อดำ(เชื่อมเตาหรือเชื่อมไฟฟ้า)ได้รับการคัดเลือกโดยผู้ผลิต。ใช้ชุบสังกะสีแบบจุ่มร้อน。

3. ข้อต่อเกลียวและท่อ

3.1สำหรับท่อเหล็กอาบสังกะสีแบบเกลียว, ด้ายควรจะกลึงหลังจากชุบสังกะสี. เธรดควรสอดคล้องกับYB 822กฎระเบียบ.

3.2ข้อต่อท่อเหล็กควรเป็นไปตามyb238；ข้อต่อท่อเหล็กหล่ออ่อนควรสอดคล้องกับYB 230。

4. คุณสมบัติทางกลคุณสมบัติทางกลของท่อเหล็กก่อนการชุบสังกะสีควรเป็นไปตามข้อกำหนดของGB 3092。
5. ความสม่ำเสมอของชั้นสังกะสีท่อเหล็กชุบสังกะสีควรทดสอบความสม่ำเสมอของชั้นสังกะสี。ตัวอย่างท่อเหล็กจะต้องไม่กลายเป็นสีแดง(ชุบทองแดง)หลังจากแช่ในสารละลายคอปเปอร์ซัลเฟตสำหรับ5ต่อเนื่องกัน。
6. การทดสอบโค้งงอเย็นท่อเหล็กชุบสังกะสีที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเล็กน้อยไม่เกิน 50มม. ควรผ่านการทดสอบการดัดงอเย็น. มุมดัด 90°, และรัศมีการดัดเท่ากับ 8.คูณเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอก. ไม่มีสารตัวเติมระหว่างการทดสอบ, และควรวางรอยเชื่อมของตัวอย่างไว้ด้านนอกหรือส่วนบนของทิศทางการดัด. หลังการทดสอบ, ไม่ควรมีรอยแตกและการลอกของชั้นสังกะสีบนตัวอย่าง.
7. การทดสอบแรงดันน้ำ การทดสอบแรงดันน้ำควรทำในคลาริเน็ต. นอกจากนี้ยังสามารถใช้การตรวจจับจุดบกพร่องในปัจจุบันแทนการทดสอบแรงดันน้ำได้อีกด้วย. แรงดันทดสอบหรือขนาดของตัวอย่างเปรียบเทียบสำหรับการทดสอบกระแสวนต้องเป็นไปตามข้อกำหนด gb3092。

คุณสมบัติทางกลของเหล็กเป็นดัชนีที่สำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าประสิทธิภาพการใช้งานขั้นสุดท้าย(คุณสมบัติทางกล)ของเหล็ก,และขึ้นอยู่กับองค์ประกอบทางเคมีของเหล็กและระบบบำบัดความร้อน。ในมาตรฐานท่อเหล็ก,ตามความต้องการใช้งานที่แตกต่างกัน,คุณสมบัติแรงดึง(ความแข็งแรง,ความแข็งแรงของผลผลิตหรือจุดคราก,การยืดออก),ความแข็ง,ตัวชี้วัดความเหนียว,และคุณสมบัติอุณหภูมิสูงและต่ำที่ผู้ใช้กำหนดไว้。

①แรงดึง(σb)

ในกระบวนการรับแรงดึง, กำลังสูงสุด （FB）ที่ตัวอย่างหมีเมื่อมันแตกคือความเครียด (พี) ได้มาจากพื้นที่หน้าตัดเดิม (ดังนั้น) ของตัวอย่าง, ซึ่งเรียกว่า แรงดึง （σb），และหน่วยเป็น N/mm2（MPa）。แสดงถึงความสามารถสูงสุดของวัสดุโลหะในการต้านทานความเสียหายภายใต้แรงดึง. สูตรการคำนวณคือ:

ในสูตร: 食品饮料-แรงสูงสุดที่ตัวอย่างรับเมื่อแตกหัก, ยังไม่มีข้อความ (นิวตัน); ดังนั้น พื้นที่หน้าตัดเดิมของตัวอย่าง, 平方毫米。

②จุดผลตอบแทน(σ)

สำหรับวัสดุโลหะที่มีปรากฏการณ์ผลตอบแทน, ความเค้นที่ตัวอย่างสามารถยืดออกต่อไปได้โดยไม่เพิ่มแรงในระหว่างกระบวนการยืดตัว (รักษาค่าคงที่) เรียกว่าจุดคราก. ถ้าแรงลดลง, จุดครากบนและล่างควรแยกความแตกต่าง. หน่วยของจุดครากคือ N/mm2（MPa）。

จุดครากบน(σ苏):ความเค้นสูงสุดก่อนให้ชิ้นงานทดสอบและแรงลดลงเป็นครั้งแรก;จุดครากที่ต่ำกว่า(σsl):ความเครียดขั้นต่ำในระยะครากเมื่อไม่คำนึงถึงผลกระทบชั่วคราวเริ่มต้น。

สูตรการคำนวณจุดครากคือ:

ที่ไหน:Fs -แรงให้ผลผลิต(คงที่)ในระหว่างกระบวนการรับแรงดึงของชิ้นงานทดสอบ,ยังไม่มีข้อความ(นิวตัน)ดังนั้น-พื้นที่หน้าตัดเดิมของชิ้นงานทดสอบ,平方毫米。

③การยืดตัวหลังจากแตกหัก(พี)

ในการทดสอบแรงดึง,เปอร์เซ็นต์ของความยาวเกจที่เพิ่มขึ้นหลังจากที่ตัวอย่างแตกเป็นความยาวเกจเดิมเรียกว่าการยืดตัว。แสดงโดยσ，หน่วยคือ%。สูตรการคำนวณคือ:

ในสูตร:L1 -ความยาวพิกัดของชิ้นงานทดสอบหลังจากแตกหัก,มม。L0——ความยาวพิกัดเดิมของชิ้นงานทดสอบ,มม…

④การลดพื้นที่ (เ)

ในการทดสอบแรงดึง,เปอร์เซ็นต์ของการลดขนาดสูงสุดของพื้นที่หน้าตัดที่เส้นผ่านศูนย์กลางที่ลดลงของตัวอย่างหลังจากที่ตัวอย่างแตกไปยังพื้นที่หน้าตัดเดิมเรียกว่าการลดพื้นที่。แสดงในψ，หน่วยคือ%。สูตรการคำนวณมีดังนี้:

ในสูตร:S0 -พื้นที่หน้าตัดเดิมของตัวอย่าง,平方毫米;S1 -พื้นที่หน้าตัดต่ำสุดที่เส้นผ่านศูนย์กลางที่ลดลงของตัวอย่างหลังจากที่แตกออก,平方毫米。

⑤ดัชนีความแข็ง

ความสามารถของวัสดุโลหะในการต้านทานการเยื้องของวัตถุแข็งบนพื้นผิวเรียกว่าความแข็ง。ตามวิธีการทดสอบและขอบเขตการใช้งานที่แตกต่างกัน,ความแข็งสามารถแบ่งออกเป็นความแข็ง布氏硬度,ความแข็งร็อกเวลล์,ความแข็งวิกเกอร์ส,ความแข็งของชอร์,ความแข็งระดับไมโครและความแข็งที่อุณหภูมิสูง。มีสามท่อที่ใช้กันทั่วไป:บริเนล,罗克韦尔,และความแข็งแบบวิคเกอร์。

1. ความแข็งบริเนล(HB)

ใช้ลูกเหล็กหรือลูกปืนซีเมนต์คาร์ไบด์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางที่กำหนดกดลงบนพื้นผิวของตัวอย่างด้วยแรงทดสอบที่กำหนด(F),ลบแรงทดสอบหลังจากเวลาถือที่ระบุ,และวัดเส้นผ่านศูนย์กลางของการเยื้องบนพื้นผิวของตัวอย่าง。(左)ค่าความแข็งบริเนลคือผลหารที่ได้จากการหารแรงทดสอบด้วยพื้นที่ผิวทรงกลมของการเยื้อง。แสดงในHBS(ลูกเหล็ก)，หน่วยเป็นN/mm2 (MPa)。